وکالت

میانجی گری دعاوی قراردادها چگونه انجام می شود؟

حل و فصل اختلافات و حل و فصل اختلافات از طریق مذاکره و میانجیگری بهترین، سریعترین، کم هزینه ترین، بی استرس ترین، معقول ترین، متمدنانه ترین، هوشمندانه ترین و خداپسندانه ترین روش فصل خصومت ها و اختلافات است. سپس روش داوری است و آخرین و بدترین آن دادگاه و مراحل دادگستری است.

دلایل مهم برای امتناع از حل و فصل اختلافات از طریق مذاکره و میانجیگری:

- عدم آگاهی از نقاط قوت و ضعف خود در دعوا

- عدم پیش بینی صحیح آینده مبارزه و حرکت طرف مقابل در شطرنج مبارزه

- مشاوره گرفتن از خائنان و افراد منفعت طلب در تداوم اختلافات از قبیل کار چاق کاران و وکلا.

- فقدان هوش برای ارزیابی سود و زیان (مقایسه سود پولی ناشی از دعوا با زیان مادی و معنوی ناشی از ادامه دعوا)

- غافل از اصل احتیاط (یعنی یک درصد احتمال بدهید که طرف راست بگوید)

- نداشتن قلب بزرگ و قدرت کوتاه آمدن و عدم بلوغ و تجربه مدارا با دشمن و رقیب

حل اختلاف از طریق مذاکره و میانجیگری به معنای پرداخت دیه نیست، بلکه مصلحت با حفظ خط قرمز است. در روش میانجی گری، وکیل بی طرف متخصص در قراردادها و قراردادها می تواند بدون داشتن منفعت شخصی در دعاوی طرفین، رضایت خداوند بر رضایت مردم و عزت، اعتماد و مصلحت طرفین را صادقانه در نظر بگیرد. داستان محاکمه را به طرفین بگویید. توضیح دهید و بدون ترغیب یا ارعاب طرفین برای ادامه دعوا، حقوق و حقوق متقاضی میانجی گری و طرف و احتمالات دعوا در دادگاه را توضیح دهید و طرفین را به سازش ترغیب کنید.

یک وکیل قراردادی می تواند با مهارت، تجربه و تکنیک قرارداد نویسی، پیشنهادات و شرایط موثری را در اختیار طرفین قرار دهد تا راه را برای انعقاد توافق و سازش هموار کند. متأسفانه برخی از وکلا به لحاظ منافع شخصی یا به موکل امید می دهند و یا موکل را می ترسانند و این زیاده روی باعث عدم تن دادن مردم به میانجی گری می شود.

گاهی ضررهای روحی و روانی ناشی از ادامه دعوای چند ماهه و چند ساله بیش از نفع احتمالی و حتی قطعیت دعوا می باشد، به ویژه زمانی که دعوی در دعوا باشد یعنی هر یک از طرفین دعوای حقوقی و کیفری متعددی اقامه کرده باشند. در برابر دیگری به عنوان مثال، شرکتی که حاشیه ها و تنش های دعوی در یک پروژه، کارایی آن شرکت را در پروژه های دیگرش کاهش می دهد.

من واقعا کسانی را می بینم که در طول سال های دعوا بیشتر فکر و ذهنشان درگیر دادگاه و قوه قضائیه است و نتیجه جواب و استعلام از فلان اداره و واریز پول و این لایحه و جلسات متعدد با کارشناسان و وکلا  و بخش بسیاری از افکار و ذکرهای اصحاب دعوا از یاد خدا و قیامت و عمل صالح و عبادت و حقوق مردم و حقوق خانواده و حقوق خویشاوندان و حقوق همسایگان غفلت کرده است. .

بله، گرفتن حق خوب و پسندیده است، اما آنچه از نظر شرعی و اخلاقی یک تکلیف واجب است این است که سهل انگاری نکنیم و برای گرفتن حق اقدامات عادی و کافی انجام دهیم و تا آخرین ریال که لازم باشد، حتماً حق بگیریم. سایر امور مهم کار و زندگی حق فدا کردن آن را ندارند. در واقع نه از این طرف باید بیفتد و نه از آن طرف.

از این رو کسانی که در این قوه قضائیه با سردادن شعار گرفتن حق ریالی آخر سرگردان شده اند، اصرار به ادامه دعوا دارند و به همین دلیل بالا و پایین رفتن دیگر امور مهم دنیا و آخرت دچار مشکل شده است. پله های عدالت آنها فریب شیطان را خورده اند و فریب نمی دهند.