وکالت

مجازات جرم افترا

طبق ماده 697 قانون مجازات اسلامی، اگر شخصی جرمی را به دیگری نسبت دهد و نتواند صحت آن را ثابت نماید؛ به جز در مواردی که موجب حد است؛ به مجازات جزای نقدی بیش از 2 تا 8 میلیون تومان محکوم می گردد. (قانون کاهش مجازات های حبس تعزیری)

نکته مهم: طبق تبصره ماده 697 قانون مجازات اسلامی، در مواردی که نشر آن جرم اشاعه فحشا محسوب گردد هرچند که شخص بتواند صحت اسناد و جرم را اثبات نماید، مرتکب به مجازات افترا محکوم خواهد شد.

جرم افترا از جرائم مطلق می باشد و نیازی به سوء نیت خاص نیست و افترا زننده، باید از جرم بودن عملی که آن را به شخص دیگری نسبت داده، آگاه باشد.

نکته: افترا تنها نسبت به اشخاص حقیقی قابلیت تحقق دارد و نسبت دادن جرم به اشخاص حقوقی (سازمان ها، شرکت ها و ….) باعث تحقق یافتن جرم افترا نمی باشد.

مجازات افترا در قانون جدید

مجازات مواد مخدر:

مجازات تولید،حمل، نگه داری و خرید و فروش مواد مخدر

طبق ماده 4 قانون مبارزه با مواد مخدر، فروش، وارد و صادر کردن و تولید و توزیع تریاک، شیره، چرس و بنگ و.. به مقدار بیش از 5 کیلوگرم مجازات اعدام و مصادره اموال را خواهد داشت. (با توجه به اصلاح قانون مواد مخدر در سال 96 و الحاق ماده 45 به آن مجازات اعدام برای میزان بیش از 50 کیلوگرم در نظر گرفته شده است.)

طبق ماده 5 قانون مبارزه با مواد مخدر، خرید، نگهداری، مخفی و حمل شیره، چرس و بنگ و…با توجه به میزان آن جریمه نقدی و شلاق تا حبس ابد به عنوان مجازات در نظر گرفته شده که با شرایطی و در صورت تکرار،مجازات اعدام نیزاعمال خواهد شد.

طبق ماده ی 8 قانون مبارزه با مواد مخدر تولید و توزیع، خرید و فروش،  وارد، صادر کردن و حمل و نگه داری و مخفی نمودن هرویین، مرفین، کدیین، آمفتامین،مت آمفتامین، متادون، کوکایین حشیش به مقدار بیش از 30 گرم مجازات اعدام و مصادره اموال را خواهد داشت. (با توجه به اصلاح قانون مواد مخدر در سال 96 و الحاق ماده 45 به آن مجازات اعدام برای میزان بیش از 2 کیلوگرم درنظر گرفته شده است.)

نکته: طبق اصلاحیه سال 99 مجازات اعدام مربوط به تمامی جرایم مواد مخدر برداشته شده است و تبدیل به حبس ابد گشته است.

مجازات  قاچاق مواد مخدر

طبق ماده 11 قانون مبارزه با مواد مخدر، مجازات اقدام به قاچاق مواد مخدر به طور مسلحانه اعدام است و حکم اعدام در صورت مصلحت در ملا عام انجام می شود.

نکته: طبق اصلاحیه 96  مجازات اعدام مربوط به تمامی جرایم مواد مخدر،تحت شرایط مندرج در ماده 45 برداشته شده و تبدیل به حبس درجه یک و جزای نقدی گشته است.

نکته مهم:  ورود، صدور ارسال، نگه داری، ساخت، تولید، خرید، فروش، مصرف و حمل مواد ممنوع حسب مورد برای مصارف تحقیقاتی، صنعتی و پزشکی با مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شامل قانون مبارزه با مواد مخدر نمی شود. (استناد به ماده 41 قانون مبارزه با مواد مخدر)

مجازات استعمال مواد مخدر

در رابطه با استعمال مواد، معتادانی که به مراکز مجاز درمان و ترک اعتیاد مراجعه نمایند و اقدام به ترک اعتیاد نمایند و گواهی تحت درمان و کاهش آسیب دریافت کنند اگر اقدام به مصرف مواد مواد مخدر کنند از تعقیب کیفری معاف هستند ولی معتادانی که اقدام به درمان یا ترک اعتیاد نکنند، مجرم شناخته می شوند.(طبق ماده 15 قانون مبارزه با مواد مخدر)

مجازات ساخت و خرید و فروش ابزار تولید یا مصرف مواد مخدر 

طبق ماده ی 20 قانون مبارزه با مواد مخدر، هرکس وسایل و ابزار مخصوص تولید یا مصرف مواد مخدر را وارد کند، بسازد، خرید یا فروش کند؛ مجازات آن ضبط وسایل و ابزار و یک میلیون تا پنج میلیون ریال جزای نقدی و ده تا پانزده ضربه شلاق می باشد.

مجازات نگه داری و حمل ابزار تولید یا مصرف مواد مخدر 

طبق ماده ی 20 قانون مبارزه با مواد مخدر، هرکس آلات و ادوات (وسایل و ابزار) استعمال مواد مخدر را نگه داری، مخفی یا حمل کند مجازاتش ضبط آلات و ادوات بوده و به ازای هر عدد به صد تا پانصد هزار ریال جزای نقدی یا پنج تا بیست ضربه شلاق محکوم می شوند.

مجازات فراری دادن یا پناه دادن متهم تحت تعقیب مواد مخدر 

طبق ماده ی 21 قانون مبارزه با مواد مخدر، هرکس متهم موضوع مواد مخدر را که در حین دستگیری می باشد یا تحت تعقیب می باشد عمدا و با آگاهی فراری دهد یا در فراری دادن و یا پناه دادن او مکاری کند به یک پنجم تا یک دوم مجازات جرم متهم اصلی محکوم می شود.

اگر فرد پناه دهنده یا فراری دهنده از بستگان درجه یک متهم باشند مجازات بیشتر از یک دهم مجازات متهم اصلی نخواهد بود.

مجازات نابودی و یا مخفی نمودن ادله ی جرم مواد مخدر

طبق ماده ی 23 قانون مبارزه با مواد مخدر، هرکس به عمد و با آگاهی اقدام به امحا (نابودی) یا اخفا (مخفی کردن) ادله ی جرم مواد مخدر نماید مجازات او یک پنجم تا نصف مجازات متهم اصلی می باشد.

در مورد حبس ابد مرتکب به چهار تا ده سال و در مورد اعدام به هشت تا بیست سال حبس محکوم می شود.

قانون جدید مواد مخدر:https://hamyanedalat.com/drugs-and-its-punishment/

آیا امکان کم کردن سن در شناسنامه وجود دارد؟ 

 

تغییر دادن تاریخ تولد اشخاص، طبق قانون حفظ اعتبار اسناد سجلی و جلوگیری از تزلزل آن ها، ممنوع می باشد اما اگر شخصی بتواند اختلاف سن واقعی و سن شناسنامه ای خود را با داشتن مدارک و دلایل کافی و مورد قبول ثابت نماید، می تواند برای کاهش سن اقدام نماید که اگر این کار توسط وکیل مجرب انجام شود قطعا مدت زمان روند رسیدگی به پرونده کاهش پیدا می کند و در زمان صرفه جویی می شود و نکته مهم تر این که اگر از وکیل صغر سن استفاده نمایید با توجه به تعداد پرونده هایی که ایشان انجام داده اند و داشتن مهارت و تجربه به نتیجه مطلوب دست خواهید یافت. برای مشاوره و راهنمایی از بهترین وکیل کاهش سن تهران می توانید از وکلای باتجربه و حرفه ای موسسه حامیان عدالت استفاده نمایید.

کاهش سن شناسنامه تضمینی

شرایط اعاده حیثیت

انواع اعاده حیثیت شرایطی دارد که در صورت تحقق آن ها می توان مطالبه خسارت کرد. در ادامه به صورت مختصر به این شروط اشاره می کنیم:

اگر به خاطر شکایت دروغین یک شخص به فرد دیگری ضرر مادی یا معنوی وارد شده باشد، شخص این امکان را دارد که با ثابت کردن زیان های وارد شده به خود و با معرفی فرد وارد کننده ضرر به دادگاه در حالتی که حکم دادگاه به نفع او صادر شود خسارات خود را درخواست کند.

اگر اثبات گردد که قاضی دادگاه با هدف و به شکلی عمدی در رسیدگی به پرونده شخص کوتاهی کرده است.

 

اعاده حیثیت

 

اگر اثبات گردد که به دلیل اشتباه قاضی در تفسیر قانون یا تطبیق قانون با موضوع به شخص دیگری زیان وارد شده است.

اگر ثابت گردد که قاضی قصوری انجام نداده و ضرر وارد آمده به فرد به دلیل ابهام یا سکوت قوانین در مورد آن موضوع اتفاق افتاده است، دولت جمهوری اسلامی ایران بایستی ضرر وارد شده به شخص را جبران کند.

چنانچه مامورین قضایی بر خلاف قانون فرد را بازداشت کنند یا برای او قرار مجرمیت صادر کرده و یا تحت تعقیب قضایی قرار دهند، به مجازات انفصال همیشگی از خدمات قضایی و محرومیت از مشاغل دولتی به مدت 5 سال محکوم خواهند شد.

تصادفات با عابرپیاده

وقتی صحبت ازتصادف عابر پیاده و اتومیبل می کنیم همه معمولا می گویند اتومبیل مقصراست .اما امارها می گویند در فرودین ماه 97در حدود 30 درصد از تصاددفات رانندگی درون شهری ،عابرین پیاده هستند.حتی در تصادفات بیرون شهری نیز 10درصد تصادفات به دلیل بی توجهی عابران پیاده بوده است و قانون کاملا حق را به شخص راننده خواهد داد.از جمله عوامل تصادفاتی که عابران پیاده موجب ان شده است عبارتند از:

 

1-بی توجهی به خط کشی عابران پیاده

2-استفاده نکردن از پل عابر پیاده

3-بی توجهی به چراغ قرمز

4-ورود ناگهانی به سطح سواره رو

برخی از قوانین مربوط به تصادفات با عابر پیاده را در این جا بررسی می کنیم.در صورت بروز یک حادثه رانندگی که عابرپیاده در ان دخیل است ،درصورت عبور او از مکان های غیرمجاز کارشناس تصادفات این مسائل را بررسی می کند و سپس سهم هر طرف را در تصادفات رانندگی مشخص می کند.مواردی که توسط کارشناس بررسی می شود عبارتند از :

1-مسکونی یا غیرمسکونی بودن معابر

2-برزگراه یا معبر اصلی بودن مکان

3-فرعی یا کوچه بودن

4-وجود چراغ راهنمایی و سایر علائم رانندگی

5-امکان عبور برای عابر

6-سایر عوامل موجود در محل

 

در برخی از تصادفات عابرپیاده صددرصد مقصر شناخته می شوند و راننده هیچ جرمی را مرتکب نمی شود مانند وقتی که عابر پیاده از چراغ قرمز رد می شود .برخی دیگر از این قوانین را در اینجا بررسی می کنیم:

 

1-طبق ماده 333قانون اساسی اگر عابرپیاده از محل هایی عبور کند که برای او ممنوع شده است و سانحه ای در این میان رخ دهد که موجب اسیب دیدن عابر و یا فوت او شود،اگر راننده نیز با سرعت مجاز درحال حرکت بوده باشد و وسیله نقلیه مشکل فنی نداشته باشد و اما ننواند وسیله را کنترل کند و در این زمان با عابران برخورد کنند ان گاه راننده مقصر نیست و نباید خساراتی را پرداخت کند.

 

2-مطابق ماده ی331هرکس در محل هایی که توقف در ان جا جایز نیست متوقف باشند ویا شی یا جسمی را در ان جا مستقر کند ،اگر کسی اشتباها و بدون قصد به ان برخورد کند و بمیرد شخصی که جسم یا شی را در ان جا متوقف کرده است ،باید دیه را پرداخت کند ، و اگر توقف کردن وسیله نقیله باعث شود که به فرد اسیب وارد شود فرد مسئول پرداخت خسارت یا دیه خواهد شد مگر اینکه شخص با وجود وسعت مکان از روی عمد با ان برخورد کند در این صورت نه تنها خسارتی به او وارد نمی شود بلکه ضامن خساراتی است که به وی وارد خواهدشد.

 

به طور کلی اگر عابر پیاده قوانین را رعایت نکند ولی راننده تمام قوانین را رعایت کند،اما نتواند در هنگام بروز حادثه اتومیبل را کنترل کرده و از بروز خسارت جلوگیری کند ،مسئولیتی در برابر عابر نخواهد داشت. این که می گوییم راننده مسئولیتی ندارد به این معنا نیست که نمی تواند از بیمه خود استفاده کند بلکه می تواند از بیمه خود با توجه به شرایط ان استفاده کند.

 

3-عبور کردن عابران پیاده از خیابان در هیچ جایی ممنوع نیست و طبق قانون چهارم ایمنی راه ها بیان شده است که عبور و مرور پیاده ها ، وسایل نقلیه ای که مجاز نیستند، دام ها در خط های عابر ممنوع است . اگر به دلایل یاد شده اتفاقی رخ دهد که باعث بروز حوادثی مثل قتل و یا هرگونه اتفاق دیگری شود راننده ای که اتومبیل او برای حرکت کردن در بزرگراه مجاز بوده است و او مسئولیتی را در برابر ان ها ندارد.

 

4- اگر اتومبیل فرد دارای بیمه باشد و با فردی تصاوف کند بیمه تمام هزینه ها را پرداخت خواهد کرد. اگر وسیله نقلیه بیمه نداشته باشد دیه و هزینه های مربوط به درمان او از محل صندوق تامین خسارت های مالی پرداخت می شود.